یکی از محصولات ایرانی که تماما برگرفته از هنر دست میباشد و از دیرباز تاکنون مورد استفاده قرار میگرفته گیوه میباشد.
گیوه نوعی پاپوش تابستانی، که از دو قسمت تشکیل شده عموماً رویه از نخ قالی، نخ ابریشم و کف آن از پارچه، چرم یا لاستیک است.
به همین دلیل مانند تمامی لباس هایی که ما استفاده میکنیم باید قابل شست و شو باشد.
تمامی نخ های رنگی به کار رفته در گلدوزی ها نیز قابل شست و شو بوده و رنگ کفش را تغییر نمی‌دهد.
شما میتوانید با ارسال عکس و یا طرح دلخواه خود گیوه شخصی سازی شده خود را نیز دریافت نمایید.
ما در مجموعه صوفی همواره در تلاشیم تا با ارائه بهترین ها حس رضایت را برای شما به ارمغان آوریم.
.
همچنین زیره این کفش به دلیل کار بدنی سخت‌تر توسط مردان تولید می‌شود و رویه که نیاز به ظریف‌کاری دارد، بیشتر توسط زنان بافته می‌شود.
این پاپوش به طور سنتی از صنایع دستی مناطق روستایی و کوهستانی استان کرمانشاه و یزد است. تولید این کفش سنتی ایرانی به دوره صفویه برمی‌گردد که طبقات بالای جامعه از کفش چرمی استفاده می‌کردند و مردم عادی گیوه به پا می‌کردند. با این حال، برای شناخت بیشتر این پاپوش با مقاله‌ای دیگر از صوفی همراه باشید.
.
انواع گیوه
پنج نوع گیوه مردانه و زنانه تولید می‌شود که عبارتند از:
- گیوه ابریشمی (رویه‌ی آن از ابریشم ساخته می‌شود. کاربرد خانگی دارد و بیشتر بانوان از آن استفاده می‌کنند. این نوع گیوه، یکی از سوغاتی‌های اصلی کرمانشاه است.)
- گیوه آجیده (گیوه‌ای است مقاوم و در فصول زمستان و تابستان و به راحتی با آن می‌توان روی یخ و سنگ راه رفت. تخت این گیوه با نخ پرک بافته می‌شود. نام دیگر این گیوه، ملکی است.)
- گیوه زیرپارچه‌ای (مراکز قدیمی تولید این گیوه، هجیج و نودشه است. در این مناطق تولید گیوه‌ی زیره پارچه‌ای و کشی مرسوم است.)
- گیوه تخت چرمی (این نوع گیوه به دلیل استفاده از چرم گاومیش برای ساخت تخت آن، معروف میباشد. البته باید گفت، گیوه تخت چرمی، جایگزین گیوه تخت آجیده شده است.)
- گیوه‌ی لاستیکی (تخت این گیوه از لاستیک‌های فرسوده‌ی ماشین ساخته می‌شود و بیشتر در زمستان کارآیی دارد.)
.
تاریخچه گیوه
این پاپوش سنتی، نوعی کفش سبک و بادوام است که برای پیاده‌روی در مسافت‌های طولانی حتی در جاده‌های پر پیچ و خم و ناهموار مناسب میباشد.
به همین دلیل، اعتقاد بر این است که این پاپوش از زمان‌های قدیم مورد استفاده قرار میگرفته است و همچنین داستان ساخت آن با افسانه‌ها و داستان‌های عامیانه آمیخته شده است. براساس بسیاری از اسناد، گیوه از نام توسط شخصیت افسانه‌ای – ایرانی شاهنامه یعنی «گیو» گرفته شده است.
.
نویسنده کتاب بهار پارسی (بهار عجم) نقل می‌کند: «گیوه الهام گرفته گیو پسر گودرز که او این کفش را در سرزمین توران ساخت. بعداً، براساس داستانه‌های شاهنامه گفته شد که وقتی گیو در جستجوی سیاوش (نوه کیکاووس) و مادرش فرنگیس بود، به تورکستان رفت که هفت سال در جستجوی سیاوش در آن مکان سرگردان بود. از آنجا که او مجبور شد مسافت‌های طولانی را طی کند، تصمیم به ساخت این کفش گرفت. در طول قرن‌ها، اگیوه شکل و استایل خود را تغییر داده است.»
.
ویژگی های کفش گیوه
نکته جالب این است که این کفش هیچ جفت راست یا چپ ندارد! هر جفت را می‌توان با پای راست یا پای چپ پوشید. یکی دیگر از خصوصیات جالب این کفش بومی، این است که پای شما را خنک نگه می‌دارد و در نتیجه مانع از بوی نامطبوع و عرق کرد پاها می‌شود. همچنین این پاپوش کاملاً ضدآب است.
رنگ کفش به طور سنتی سفید است، ولی ممکن است در رنگ‌های مختلف اعم از آبی، قرمز، مشکی، قهوه‌ای و موارد دیگر نیز تولید شود. ناگفته نماند، گیوه رنگی به اصطلاح رنگ پس نمی‌دهد.
.
اهمیت توجه به کفش‌های بومی
بسیاری از کفش‌های قدیم ایرانی از دیرباز به عنوان نیازهای اولیه مردمان این سرزمین ساخته می‌شدند. اما با ظهور دنیای مدرن، محصولات دست‌ساز جای خود را به کالاهای نوین دادند. همین امر باعث فراموشی صنایع دستی و فروپاشی فرهنگ سنتی کشور شده است. با این حال، آنچه با نگاه به صنایع دستی کشور می‌تواند دریافت، این است که این محصولات بدون هیچ گونه استاندارهای مُد و فشن و تنها برحسب ضرورت و زیباشناسی ساخته می‌شدند.
.
گیوه همواره یکی از کالاهای مهم در بخش ارز آوری بوده و بهترین مدل گیوه کرمانشاه جهت صادرات، به کشورهای عراق و ترکیه و از آنجا به اروپا فرستاده می‌شود.
.
میتوانید برای دیدن هدیه های پیشنهادی صوفی اینستاگرم ما را دنبال کنید.
